حسین واعظ کاشفی

از ویکی‌گفتاورد
یادبود در سبزوار

حسین واعظ کاشفی (۱۴۳۶، سبزوار - ۱۵۰۴، هرات) مؤلف، فقیه و مفسر ایرانی در نیمهٔ دوم سده نهم هجری بود.

گفتاوردها[ویرایش]

  • «و از فحوای حدیث لا رهبانیة فی الإسلام چنین مفهوم می‌شود که فوائد صحبت از منافع عزلت بیشتر باشد و آدمی را خود طرح خلوت انداختن و به مصاحبت جنس نپرداختن چگونه میسر شود که قهرمان قدرت قاهرهٔ الهی جماعت آدمیان را عرضهٔ احتیاج ساخته و هریک از ایشان را محتاج دیگری گردانیده به واسطهٔ آنکه ایشان مدنی الطبع واقع شده‌اند یعنی طالب اجتماعی ادن که مسمی به تمدن است و مراد از تمدن یاری دادن و معاوت نمودن بی نوع باشد مر یکدیگر را چه بقای شخصی و نوعی این طائفه جز به معاوت صورت نمی‌بندد.»
    • در «انوار سهیلی، باب اول: در اجتناب نمودن از قول ساعی و نمام، مقدمه»[۱]

منابع[ویرایش]

  1. انوار سهیلی. مطبع نظامی، کانپور، ۱۸۸۰م. ۲۱.