Aztekowie

Rolnik aztecki

Aztekowie – najsilniejszy w prekolumbijskim Meksyku naród indiański, posługujący się językiem nahuatl z rodziny uto-azteckiej.

• Aztecka cywilizacja Meksyku czerpała z dziedzictwa kultur Majów, Zapoteków i Tolteków. Jej dziełem były ogromne budowle, wznoszone przy użyciu kamiennych narzędzi i ludzkiej pracy. Aztekowie stworzyli również pismo, a w ich społeczeństwie ważną rolę odgrywała kasta kapłańska. Nie można przemilczeć cechującego tę cywilizację zrytualizowanego okrucieństwa – Aztekowie składali w ofierze swym bogom tysiące ludzi – choć nawet ono nie pozbawia ich całkowicie swoistej niewinności. Gdy hiszpańska armada dotarła do miejsca, gdzie w przyszłości miał zostać założony port Veracruz, i pierwszy biały, brodaty, okuty w zbroję przybysz zszedł na ląd wraz z dziwnymi zwierzętami (były to konie), Aztekowie uznali, że ich oczom ukazał się tajemniczy Quetzalcoatl – legendarny człowiek-bóg, który zmarł trzysta lat wcześniej, lecz obiecał powrócić – i powitali go z niezwykłą gościnnością.
  • Autor: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 40.

• Obraz sytuacji politycznej w państwie Azteków byłby niepełny bez uwzględnienia sprawy religii, która w większym jeszcze stopniu niż jakakolwiek inna religia na świecie była narzędziem ucisku ludności azteckiej, jak też podbitych plemion indiańskich. Rytuał jej, okrutny i krwiożerczy, pochłaniał niezliczone ofiary ludzkie: mężczyzn, kobiety, a nawet dzieci, nie wyłączając niemowląt.
  • Autor: Zenon Kosidowski, Gdy słońce było bogiem, Iskry, Warszawa 1969, s. 309.