Grzybobranie

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Grzybobranie – pozyskiwanie owocników grzybów ze stanowisk naturalnych.

  • Grzybów było w bród: chłopcy biorą krasnolice,
    Tyle w pieśniach litewskich sławione lisice,
    Co są godłem panieństwa, bo czerw ich nie zjada,
    I dziwna, żaden owad na nich nie usiądą.
    Panienki za wysmukłym gonią borowikiem,
    Którego pieśń nazywa grzybów pułkownikiem.
    Wszyscy dybią na rydza; ten wzrostem skromniejszy
    I mniej sławny w piosenkach, za to najsmaczniejszy,
    Czy świeży, czy solony, czy jesiennej pory,
    Czy zimą. Ale Wojski zbierał muchomory.
  • My lubimy grzybobranie.
    Grzyby mają inne zdanie.
  • Na zielonym obrusie łąk, jako szeregi
    Naczyń stołowych sterczą: tu z krągłymi brzegi
    Surojadki srebrzyste, żółte i czerwone,
    Niby czareczki różnym winem napełnione;
    Koźlak, jak przewrócone kubka dno wypukłe,
    Lejki, jako szampańskie kieliszki wysmukłe,
    Bielaki krągłe, białe, szerokie i płaskie,
    Jakby mlekiem nalane filiżanki saskie,
    I kulista, czarniawym pyłkiem napełniona
    Purchawka, jak pieprzniczka – zaś innych imiona
    Znane tylko w zajęczym lub wilczym języku,
    Od ludzi nie ochrzczone; a jest ich bez liku.