Narses

Narses (ok. 478–573) – bizantyński dowódca wojskowy z okresu wojny z Gotami, przez większość życia był urzędnikiem pałacowym, prepozytem świętej sypialni cesarskiej (najwyższe stanowisko dworskie zarezerwowane dla eunuchów).

O Narsesie[edytuj]

(…) mimo jego [Narsesa] odmienności, [Justynian] darzył [go] całkowitym zaufaniem. Uczyniono z niego eunucha, gdy był dzieckiem, co praktykowano w tamtych czasach. W przeciwieństwie jednak do wielu, których sporo było w Konstantynopolu i których z reguły zatrudniano jako strażników bogatych dam, utrata męskości nie miała wpływu na jego wygląd. Nie stał się niezgrabnie drepczącym, otyłym mężczyzną mówiącym falsetem, miał męską sylwetkę, był zdecydowany i odważny.
- Autorka: Sigrid Maria Grössing, Kobiety za kulisami historii, tłum. Barbara i Daniel Lulińscy, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2002, ISBN 8311095914, s. 27.