Władysław I Herman

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Władysław I Herman

Władysław I Herman (1043?–1102) – książę z dynastii Piastów, władca Polski w latach 1079–1102. Młodszy syn Kazimierza I Odnowiciela i jego żony Dobroniegi.

O Władysławie I Hermanie[edytuj]

  • Był człowiekiem ociężałym i chorym na nogi.
  • Jak ktoś, kto cierpi na jąkanie, zatnie się na głosce „p” i ani rusz dalej, tak mnie zacina się pamięć przy Władysławie Hermanie. Ilekroć go spotkam, znów nic o nim nie wiem, znowu z niczym go nie kojarzę. Muszę od początku sięgać po podręczniki, notki encyklopedyczne, lektury i inne pomoce, by ponownie wyszukać w nich, kto on właściwie zacz, o co tam z nim szło, jaką miał dziejową otoczkę.
    • Autor: Szymon Kobyliński, Tajemnice pocztu Matejki, Instytut Wydawniczy Nasza Księgarnia, Warszawa 1984, s. 28.
  • Odtąd się w Polsce naszej źle dzieje,
    W kraju chce władać najlichszy.
    Syn króla, Zbigniew, bezprawia sieje,
    I przeciw ojcu wciąż wichrzy.
    Węgrzy panują w murach Krakowa,
    Rusin w granice się wdziera…
    W kraju wre smutna walka domowa,
    Wśród której Herman umiera.
  • Sławny z dzielności rycerskiej nie mniej niż z pobożności.
    • Źródło: Mistrza Wincentego Kronika Polska, tłum. K. Abgarowicz, B. Kürbis
  • Władysław Herman to zupełne przeciwieństwo starszego brata, to władca-popychadło w ręku swoich i obcych, człowiek pozbawiony zarówno talentu, jak i ambicji, skłonny tylko do intryg i podstępnych okrucieństw, ociężały i schorowany.