Wacław Aleksander Maciejowski

Wacław Aleksander Maciejowski (1792–1883) – polski historyk prawa, słowianoznawca, historyk kultury.

Polityka Niemców sięgała daleko: widzieli oni w chrześcijaństwie łacińskiego obrządku środek ujarzmienia, a przynajmniej wynarodowienia Słowian. Z tego powodu, gdzie dojść nie mogli sami, tam samychże monarchów słowiańskich używali za sprężynę do swoich intryg, mających na celu już nie tylko zniszczenie pogaństwa, ale głównie także uchylenie słowiańskiego obrządku.
- Źródło: Pamiętniki o dziejach, piśmiennictwie i prawodawstwie Słowian (1839), cyt. za: Maria Janion, Niesamowita Słowiańszczyzna, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2007, s. 102.
- Zobacz też: Chrzest Polski, Słowianie

O Wacławie Maciejowskim[edytuj]

Był jednak Maciejowski czołowym przedstawicielem nurtu słowianofilskiego, i to nie tylko w historiografii polskiej, a jego dorobek naukowy w dziedzinie historii prawa i ustroju zapewnił mu trwałe miejsce w dziejach naszego piśmiennictwa historycznego.
- Autor: Andrzej Wierzbicki, Poczet historyków polskich. Historiografia polska doby podzaborowej, Poznań 2014, s. 55.

Był on pierwszym w Polsce przedstawicielem szkoły „historyczno-prawnej”, który prowadził szeroko zakrojone badania porównawcze nad historią ustroju i prawa. Sądził, że właśnie ta dziedzina ma szczególne wartości poznawcze.
- Autor: Andrzej Wierzbicki, Poczet historyków polskich. Historiografia polska doby podzaborowej, Poznań 2014, s. 60.